قالب گیری ایمپلنت دندان چیست؟ بررسی جامع مراحل و انواع

اجزای قالب‌گیری ایمپلنت

قالب‌ گیری ایمپلنت دندان یک فرآیند دقیق و حساس است که از اجزای گوناگونی برای انجام مراحل مختلف آن استفاده می‌شود. این اجزا عبارتند از:

1. سینی قالب‌گیری:
   سینی‌ها به عنوان محفظه‌هایی عمل می‌کنند که مواد قالب‌گیری در آنها قرار می‌گیرند. آنها به‌عنوان پایه و تکیه‌گاه برای این فرآیند عمل می‌کنند. این سینی‌ها ممکن است به صورت سفارشی ساخته شده یا از مدل‌های استاندارد استفاده شوند.
2. مواد قالب‌گیری:
   این مواد درون سینی‌ها تزریق می‌شوند و بعد از خارج شدن از دهان، بافت‌ها و دندان‌ها را با دقت کامل قالب‌گیری می‌کنند. مواد معمولا شامل وینیل پلی‌سیلوکسان یا پلی‌اتر هستند. ویسکوزیته و سفتی این مواد باید به گونه‌ای باشد که هنگام خارج شدن از دهان نه بسیار سفت و نه نرم باشند تا جزئیات مورد نیاز را به درستی ثبت نمایند.

این اجزا از اهمیت بسیاری برخوردارند زیرا انتخاب و استفاده از مواد و سینی‌های مناسب می‌تواند به انجام صحیح و دقیق قالب‌گیری و در نتیجه موفقیت کاشت ایمپلنت کمک کند.

انواع روش های قالب گیری ایمپلنت دندان

دو روش اصلی برای قالب‌گیری ایمپلنت دندان وجود دارد که بر اساس شرایط دهان بیمار و توصیه‌ی دندانپزشک انتخاب می‌شوند.

اولین روش قالب‌گیری تری باز (Open Tray) است که در سطح فیکسچر انجام می‌شود و دقت بالایی دارد. این روش از اباتمنت‌های زاویه‌دار برای حفظ قوس دندان‌ها استفاده می‌کند و باعث می‌شود ایمپلنت دندان با دندان‌های دیگر سازگاری بیشتری داشته باشد. در این روش از ایمپرشن کوپینگ‌های باز برای قالب‌گیری استفاده می‌شود و جابجایی اجزا در زمان برداشت قالب به حداقل ممکن می‌رسد. قالب‌گیری این روش شامل اتصال ایمپرشن کوپینگ، تزریق ماده قالب‌گیری، باز کردن پیچ‌های ایمپرشن و برداشتن قالب از روی دندان‌ها است.

سپس قالب‌های گرفته شده به لابراتوار دندانپزشکی منتقل می‌شوند و ایمپلنت‌‌های دندانی بر اساس آن‌ها ساخته می‌شوند.

دومین روش قالب‌گیری تری بسته (Close Tray) است که در صورت عدم امکان انتخاب اباتمنت استفاده می‌شود. در این روش، ایمپرشن کوپینگ روی فیکسچر قرار می‌گیرد و با بازسازی دقیق محل اباتمنت، ابعاد و اندازه آن مشخص می‌شود. سپس ابعاد و اندازه اباتمنت توسط دندانپزشک در لابراتوار مشخص شده و روکش ایمپلنت (تاج دندان) بر اساس آن‌ها ساخته می‌شود. در این روش هم، برای مشخص شدن نمای داخلی دندان‌ها، ماده قالب‌گیری اطراف ایمپرشن کوپینگ تزریق می‌شود و سپس ابعاد و اندازه به دست آمده به لابراتوار منتقل می‌شوند.

هر دو روش قالب‌ گیری ایمپلنت دندان اهمیت بسیاری در دقت و سازگاری ایمپلنت دندان با دهان بیمار دارند و انتخاب مناسبی برای هر بیمار به واسطه‌ی وضعیت و شرایط خاص دهان و توصیه‌ی دندانپزشک صورت می‌گیرد.

مراحل انجام این روش

قالب‌گیری در کاشت ایمپلنت دندانی از مراحل حیاتی است که تأثیر عمیقی بر کیفیت و ماندگاری ایمپلنت دارد. این فرآیند نیازمند دقت و آرامش بسیار است. مدت زمان قالب‌گیری متغیر بوده و به روش و ماده استفاده شده بستگی دارد، اما معمولاً بین ۲ تا ۱۰ دقیقه زمان می‌برد.

در مرحله اول، سینی قالب‌گیری انتخاب می‌شود، که می‌تواند تری باز یا بسته باشد. این سینی‌ها معمولاً از فلز یا پلاستیک ساخته می‌شوند و برای قرار دادن ماده قالب‌گیری به کار می‌روند.

سپس، ماده مناسب برای قالب‌گیری انتخاب می‌شود. مواد مختلفی مانند آلژینات برای این کار به کار می‌روند که با کاهش زمان اندازه‌گیری، دقت بیشتری را فراهم می‌کنند.

مرحله بعدی شامل تهیه خمیر قالب‌ گیری ایمپلنت دندان است. در این مرحله، پودر قالب‌گیری با کمی آب مخلوط شده و به شکل خمیری تبدیل می‌شود.

وقتی خمیر آماده شد، دندانپزشک آن را در سینی قرار داده و به آرامی داخل دهان بیمار قرار می‌دهد. پس از مدتی، خمیر خشک شده و ابعاد دندان‌ها و قسمت‌های دیگر مورد نظر را ثبت می‌کند. در نهایت، سینی به آرامی از دهان خارج شده و برای ساخت ایمپلنت به لابراتوار منتقل می‌شود.

نکات کلیدی در قالب‌گیری ایمپلنت دندان

علاوه بر موارد فوق، وتجه به نکات خاصی می‌تواند به شما کمک کند تا این فرایند را به بهترین شکل ممکن طی نمایید ازجمله:

تخصص و مهارت دندانپزشک: تخصص و مهارت پزشک شما تاثیر مستقیمی در کیفیت و دوام کار دارد. بسیاری از افراد صرفا به قیمت انجام ایمپلنت دندان توجه دارند اما لازم به ذکر است که انجام یک قالب‌گیری با کیفیت و اصولی به شما کمک خواهد کرد تا سال‌ها از این دندان مصنوعی استفاده کنید بدون اینکه مشکلی برای شما پیش آید.

رادیوگرافی قبل از قالب گیری: ضروری است که پیش از شروع قالب‌گیری، رادیوگرافی صورت گیرد تا نوع و پوشش قالب‌گیری ایمپلنت مشخص شود. اگر از مواد پلی وینیل سیلوکسان برای قالب‌گیری استفاده شود، حتماً باید دستکش‌های وینیلی استفاده شود، زیرا دستکش‌های لاتکس با مواد قالب‌گیری واکنش نشان می‌دهند.

توجه به ویژگی‌های فیزیکی فرد: در صورت داشتن محدودیت در باز شدن دهان یا دسترسی نامناسب به پیچ‌های نگهدارنده قالب، بهتر است از روش سینی بسته استفاده کنید تا بهترین نتیجه را به دست آورید.

همچنین بر اساس گزارشی از مجله Nature درباره اهمیت دقت در قالب‌گیری ایمپلنت دندان، در صورت قرار گرفتن چند ایمپلنت کنار هم، نیاز به دقت بیشتری است زیرا باید چارچوبی ساخته شود که همه ایمپلنت‌ها با آن هماهنگ باشند. عدم تطابق، باعث فشار به همه ایمپلنت‌ها می‌شود و این می‌تواند به تحریک استخوان فک و ناسازگاری با دندان‌های طبیعی منجر شود.

در نتیجه، دقت در فرآیند قالب‌گیری ایمپلنت دندان امری اساسی است که تأثیر مستقیمی بر تطابق و سلامت دندان‌ها و استخوان فک دارد. جهت دریافت مشاوره تخصصی در این خصوص پیشنهاد می‌کنیم بر روی لینک زیر کلیک نمایید: